Η ασθμαίνουσα οικονομία της ευρωζώνης εκτός από την «ελληνική τραγωδία» έχει να αντιμετωπίσει και αναταράξεις από την Κίνα, με τον Μάριο Ντράγκι που έχει βάλει μπρος τα πιεστήρια του ευρώ να ανησυχεί για νέες πολύπλοκες εστίες αστάθειας στο ευρωσύστημα, αναφέρει σχόλιο στους Financial Times…
“Όπως ένας βάτραχος σε μια κατσαρόλα νερό οι ευρωπαίοι και ιάπωνες πολιτικοί αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να παγιδευτούν από τις αυξανόμενες θερμοκρασίες που προκαλεί η δραματική υποτίμηση του γουάν.
Η αιφνιδιαστική κίνηση του Πεκίνου να μειώσει την αξία της ισοτιμίας του νομίσματος του προκαλεί διακυμάνσεις στις αναδυόμενες αγορές και τα νομίσματα που στηρίζονται σε εμπορεύματα εν μέσω ανησυχιών για τις συνέπειες στον ανταγωνισμό για εξαγωγές, τις αγορές μετοχών και τον αποπληθωρισμό.
Τι γίνεται με τα ισχυρά νομίσματα; Παρότι η αύξηση του δολαρίου ίσως προσφέρει στην Fed λόγους να καθυστερήσει την αύξηση των επιτοκίων που αναμένεται τον επόμενο μήνα, η οικονομία των ΗΠΑ θεωρείται από διάφορους στρατηγικούς αναλυτές των ισοτιμιών ως επαρκώς προστατευμένη από τις άμεσες συνέπειες της υποτίμησης του κινεζικού νομίσματος.
Αυτή όμως ίσως δεν είναι η εικόνα για την ευρωζώνη και την Ιαπωνία. Αμφότερες οι οικονομίες σε διαφορετικά στάδια της νομισματικής χαλάρωσης πιέζουν -έμμεσα- για υποτίμηση των νομισμάτων τους σε μια προσπάθεια να τονώσουν τους εξαγωγείς που έχουν μεγάλες εμπορικές σχέσεις με την Κίνα. Εν μέσω σημαδιών ότι η κινέζικη οικονομία επιβραδύνει ένα γουαν που υποχωρεί θα κάνει τις εξαγωγές της χώρας περισσότερο ανταγωνιστικές και έτσι θα πληγώσει διπλά την ευρωζώνη και την Ιαπωνία.
Το χειρότερο για την ΕΚΤ ήταν να βλέπει το ευρώ να ανεβαίνει την προηγούμενη εβδομάδα έναντι του δολαρίου εξαιτίας της υποτίμησης από την Κίνα. Αυτό δεν συνέβη επειδή οι αγορές πιστεύουν ότι η οικονομία της ευρωζώνης αναπτύσσεται, όπως εμφανίστηκε ότι συνέβαινε τον Μάιο, αλλά επειδή οι θέσεις short στο ευρώ δεν έχουν ζημιές, αντανακλώντας το ρόλο του ως νόμισμα χρηματοδότησης.
Η νομισματική κίνηση της Κίνας έρχεται σε μια προβληματική στιγμή για την ευρωζώνη. Παρά το φθηνό πετρέλαιο, τη ποσοτική χαλάρωση και το ανταγωνιστικό ευρώ η ανάπτυξη παραμένει εύθραυστη, όπως έδειξαν τα στοιχεία ΑΕΠ από Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία και ο πληθωρισμός δημιουργεί «μελαγχολία».
Η Κίνα ανησυχούσε την ΕΚΤ πριν από την σοκαριστική κίνηση της προηγούμενης εβδομάδας από την Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας. Τα «minutes» της ΕΚΤ έδειξαν ότι στις συναντήσεις του Ιουλίου προειδοποιούσε ότι οικονομικές εξελίξεις στην Κίνα «μπορεί να έχουν μεγαλύτερη του αναμενόμενου αρνητική επίδραση», στο οικονομικό outlook της ευρωζώνης.
Απέναντι σε αυτό το σκηνικό ένα ανατιμώμενο ευρώ δεν είναι ευπρόσδεκτη εξέλιξη για τον πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, λέει ο Jane Foley, στρατηγικός αναλυτής νομισμάτων G10 στην Rabobank.
Πως αντιδρούμε; «Νομίζω ότι σε πρώτη φάση ο Ντράγκι θα χρησιμοποιήσει τέτοια ρητορική (dovish) που θα έχει στόχο να πιέσει το ευρώ», δηλώνει.
Ίσως θα πρέπει να κάνει περισσότερα απ’ αυτό. Οι προσδοκίες της αγοράς για τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη μειώθηκαν απότομα μετά την υποτίμηση του γουάν, με το 5ετές προθεσμιακό swap rate για τον πληθωρισμό, οδηγός που ακολουθείται στενά από την ΕΚΤ για τις μακροπρόθεσμες πληθωριστικές προσδοκίες, μειώθηκαν στο χαμηλότερο τους επίπεδο από το Μάρτιο.
Οι στρατηγικοί αναλυτές της Barclays πιστεύουν ότι η υποτίμηση του γουαν έχει αυξήσει το ρίσκο να ανακοινώσει η ΕΚΤ επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης πέρα από την αναμενόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το Σεπτέμβριο του 2016. Οικονομολόγοι στην Bank of America Merrill Lynch λένε ότι ο μικρός πληθωρισμός θα πυροδοτήσει περαιτέρω συζήτηση για επέκταση του QE.
Η Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας ίσως σκέπτεται εντός παρόμοιων γραμμών. Το β’ τρίμηνο το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 1,6%, υπονομεύοντας την περίφημη στρατηγική ανάκαμψης των «Abenomics», που εξελίσσεται ήδη δυόμιση χρόνια τώρα.
Ο κίνδυνος, λένε στρατηγικοί αναλυτές forex της Commerzbank, είναι οι χαμηλές τιμές πετρελαίου και η νομισματική υποτίμηση από μεγάλους εμπορικούς εταίρους, όπως η Κίνα, να μειώσουν τι τιμές εισαγωγής και να βαρύνουν στον πληθωρισμό. «Έχουμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε πόσες αναποδιές μπορεί να δεχτεί η Τράπεζα της Ιαπωνίας. Δείχνει ότι θα αρχίσει να βλέπει όλο και ποιο πολύ ως περισσότερο ευπρόσδεκτο ένα ποιο αδύναμο γεν», λένε.
Traders νομισμάτων στο Τόκυο πιστεύουν ότι οι πολιτικές υποτίμησης ασιατικών νομισμάτων θα γίνουν ζήτημα για τον πρωθυπουργό, καθώς τα Abenomics παραπαίουν και τα «εκλογικά μαθηματικά» ενός αδύναμου γιεν αρχίσουν να βαραίνουν στα ήδη μειούμενα ποσοστά αποδοχής του.
Το αδύναμο γιεν έχει προσφέρει ούριο άνεμο στα Abenomics και το ισχυρότερο κομμάτι του εξαγωγικού τομέα της Ιαπωνίας, αλλά γίνεται όλο και λιγότερο χρήσιμο για μικρές και μεσαίες εγχώριες εταιρείες, αυτές που απασχολούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ιαπώνων εργαζομένων.
Προς ώρας, λένε αναλυτές της Nomura, ο άμεσος αντίκτυπος της υποτίμησης του γουαν στην ιαπωνική οικονομία θα είναι περιορισμένη. Οι ιαπωνικές εξαγωγές στην Κίνα τείνουν να είναι σε τομείς υψηλής τεχνολογίας όπου υπάρχει μικρή ελαστικότητα στις τιμές και οι αριθμοί εισερχόμενου τουρισμού συνεχίζουν να αυξάνουν σημαντικά, μαζί με τις δαπάνες που αντιστοιχούν.
Ο Tomo Kinoshita, όμως, αναλυτής της Nomura, λέει ότι επειδή η κίνηση της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας σημαίνει ότι γουαν τώρα θα αντανακλά καλύτερα τις συνθήκες προσφοράς και ζήτησης της αγοράς «περαιτέρω υποτίμηση της ισοτιμίας θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ιαπωνική οικονομία».
Σύμφωνα με τον Shin Kadota, αναλυτή της Barclays στο Τόκυο η υπόθεση για την ισοτιμία δολαρίου γεν πριν την υποτίμηση του γουάν ήταν για 121-123 γιεν ανά δολάριο ως τα τέλη του χρόνου. Το γιέν τελούσε υπό διαπραγμάτευση σχετικά «χαλαρά» μετά την κίνηση της Κίνας. Αλλά οι νέες εκτιμήσεις για πτώση του γουαν επιπλέον 6% αυτή τη χρονιά θα οδηγήσουν σε αλλαγή αυτών των προβλέψεων.
Σε Ευρώπη και Ιαπωνία οι οικονομολόγοι συνεχίζουν να παλεύουν με το κεντρικό θέμα που εγείρεται από την κίνηση του Πεκίνου: είναι μέρος ενός προγράμματος δομικών μεταρρυθμίσεων ή μια σιωπηρή παραδοχή ότι η οικονομία της Κίνας επιβραδύνει περισσότερο γρήγορα απ’ όσο αναγνωρίζονταν έως σήμερα;
Η θερμοκρασία στη κατσαρόλα των νομισμάτων ανεβαίνει. Ίσως δεν χρειαστεί πολύ μέχρι οι Ευρωπαίοι και Ιάπωνες χαράκτες πολιτικής αρχίζουν να πηδούν…”.
