Θα μπορούσε να είναι σκηνικό βγαλμένο από τα πιο ερεβώδη μονοπάτια του σκοτεινού μυαλού του Στίβεν Κινγκ (άλλωστε, αν έχετε διαβάσει το «Κοράκι» ξέρετε…): ένας ιός που ξεκινάει μυστηριωδώς από την Κίνα αρχίζει να «επεκτείνεται» σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σε λιγότερο από 3-4 μήνες έχει φτάσει σχεδόν σε όλα τα πλάτη και μήκη της υφηλίου, αφήνοντας πίσω του εκατομμύρια νοσούντες και χιλιάδες νεκρούς, με περισσότερα από 3.500.000.000 ανθρώπων να βρίσκονται σε καραντίνα, υπό το φόβο της εξάπλωσής του. Το τι επιφυλάσσει η μοίρα στο ανθρώπινο είδος ουδείς το ξέρει, μιας και τα μισογεμάτα ποτήρια δίνουν εν ριπή οφθαλμού της θέση τους στα μισοάδεια.
Όπως είπαμε, θα μπορούσε να είναι βιβλίο του Βασιλιά του τρόμου, όμως δεν είναι- είναι απλά η κατάσταση που βιώνουμε άπαντες από τον Δεκέμβρη του 2019 και μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο.
Ο κορωνοϊός- για τον οποίον, φυσικά, γίνεται ο λόγος- έχει απλώσει τα ανεπιθύμητα γαμψώνυχά του σε σύσσωμη την ανθρωπότητα και οι επιστήμονες παλεύουν με έναν αόρατο εχθρό προκειμένου να βρουν τον τρόπο να τον ρίξουν στο καναβάτσο.
Μέχρι να συμβεί αυτό, ωστόσο, ο Covid-19 έχει προκαλέσει πληθώρα δυσεπίλυτων προβλημάτων: από το γενικό lockdown, τον ψυχολογικό φόβο του να μην κολλήσει κανείς, έως, εξυπακούεται, και το εκκωφαντικό χαστούκι στην παγκόσμια οικονομία, η οποία ετοιμάζεται, λένε οι ειδικοί, ακόμα και για κρίση ανάλογη της Μεγάλης Ύφεσης του ’30.
Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν μπει στον «πάγο», πολλοί εργαζόμενοι αναγκάζονται (στο ευκταίο σενάριο) να εργαστούν από το σπίτι ή έχουν χάσει τη δουλειά τους, ολόκληροι κολοσσοί βλέπουν τα κέρδη τους να κατακρημνίζονται με πρωτοφανή ταχύτητα και ψάχνουν τρόπους οικονομικής επιβίωσης.
Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι παρεμφερής με τα όσα γίνονται διεθνώς- ιδίως από την στιγμή που, ούτως ή άλλως, η οικονομία μας εδώ και καμιά δεκαετία δεν περνάει και την πιο λαμπρή της φάση στα χρονικά.
Μάλιστα, υπάρχει ένας κλάδος που ενδεχομένως να έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλον, κυρίως αν αναλογιστούμε την καινοφανή άνοδο που γνώρισε την τελευταία πενταετία και την εκτόξευση στα… αστέρια εδώ και 3, περίπου, χρόνια.
Σε τι αναφερόμαστε;
Στα Airbnb. Ο απολύτως επικερδής κλάδος «χτυπήθηκε» όσο ελάχιστοι στη χώρα μας που ζει, εν πολλοίς, από τον τουρισμό. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες που έχουν κλείσει υποχρεωτικά, όμως στα Airbnb το πρόβλημα κατά πάσα πιθανότητα είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Γιατί το λέμε αυτό;
Τώρα που η υγιεινή είναι το πρώτο και κύριο μέλημα των πάντων και που η καθαριότητα των χώρων που διαμένουμε αποτελεί πραγματικά ζήτημα ζωτικής σημασίας, ακόμα και όταν χαλαρώσουν τα μέτρα και επιτραπούν οι μετακινήσεις, μοιάζει βέβαιο πως ο κόσμος θα προτιμήσει να πάει σε κάποιο ξενοδοχείο που γνωρίζει τις ώρες που καθαρίζεται καθημερινά το δωμάτιό του παρά στα Airbnb, που αυτό είναι ελαφρώς πιο… ομιχλώδες.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: υπάρχουν πάρα πολλοί που έχουν τα σπίτια τους σαν Airbnb και κάνουν τρομερή δουλειά στον συγκεκριμένο τομέα, όμως εδώ μιλάμε για την ψυχολογία της πλατιάς μάζας, η οποία βγαίνοντας από μια πανδημία θα στραφεί σε πιο «σίγουρες» λύσεις.
Φαίνεται, λοιπόν, πως στη χώρα μας (όπου το φαινόμενο άργησε να «εκραγεί») η φάση με τα Airbnb περνάει σε μια δεδομένη ύφεση, αφήνοντας πίσω της μια ολόχρυση πενταετία.
Τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον- γιατί στο απώτερο, η κανονικότητα σε όλες τις επιχειρήσεις θα επιστρέψει…
