Κάτοικος Ορεστιάδας μεταφέρει με λεπτομέρειες τι κλίμα επικρατεί αυτές τις ώρες στα σύνορα.
Σύμφωνα με όσα γράφει στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook, όσοι βρίσκονται στις καστανιές, δίνουν μάχη ενωμένοι σαν μια γροθιά προσπαθώντας να αποτρέψουν τους «εισβολείς» που μας στέλνει ο Ερντογάν.
Διαβάστε με ΠΡΟΣΟΧΗ!
Με ρωτούν οι φίλοι τί γίνεται εδώ πάνω εδώ και μέρες. Δεν ήμουν σίγουρος τι να τους πω, μέχρι που πήγα κοντά. Κι είδα πολλά.
Είδα αστυνομία, είδα στρατό, είδα πυροσβεστική, είδα αντιδημάρχους, δημάρχους, βουλευτές, περιφερειάρχες.
Τους είδα όλους μαζί. Τους είδα να σχεδιάζουν, να συνεννοούνται, να εκτελούν.
Τους είδα για πρώτη φορά να λειτουργούν σαν μια γροθιά, ήρεμα κι οργανωμένα, σαν ένα και καλοκουρδισμένο ρολόι, μανιασμένους να πετύχουν. Κι αν δεν πετύχουν, τουλάχιστον, να τα έχουν δώσει όλα.
Είδα ματατζήδες να στέκονται αγέρωχοι μπροστά στα τελευταία εκατοστά των συνόρων μας, με μια έκφραση που μίλαγε από μόνη της στα πρόσωπα τους: «Από ‘δω, δεν περνάει κανείς».
Είδα στρατιώτες σε πρωτόγνωρα αγαστή συνεργασία με αστυνομικούς να τρέχουν ασταμάτητα πάνω κάτω να κλείνουν τις τρύπες που άνοιγαν στον φράχτη – όχι οι μετανάστες, ξέρετε ποιοι – την ώρα που έπεφταν στα κεφάλια τουςοι πέτρες βροχή.
Είδα πυροσβέστες να βοηθούν όπως μπορούν. Δεν κάνει να λέμε πως.
Είδα δημότες να θέλουν σαν τρελοί να βοηθήσουν, άλλοι ζωσμένοι, άλλοι με φαγητά, άλλοι με αυτοκίνητα, με ό,τι μπορούσε να σκεφτεί ο καθένας.
Είδα τους πάντες αποφασισμένους να φυλάξουν τα σύνορα μας, με άπειρο όμως σεβασμό στην δυστυχία των άλλων.
Με δύναμη κόντρα σε όσους προσπαθούσαν, αλλά χωρίς βία σε όσους ελάχιστους κατάφερναν να τα περάσουν. Με ανθρωπιά. Με μια ισορροπία δύσκολη, σε ένα σκοινί τεντωμένο, με μοναδικό όμως ταλέντο.
Τι δεν είδα.
Δεν είδα κανέναν να εκκενώνει τις Καστανιές. Δεν είδα κανέναν να φεύγει ή να σκέφτεται να φύγει όπως κυκλοφόρησαν κάποιοι απαράδεκτοι δημοσιογραφίσκοι. Δεν είδα κανέναν να σκέφτεται να εγκαταλείψει επειδή φοβάται. Δεν είδα κανέναν να σπείρει διχόνια, δεν είδα κανέναν να λαικίζει, δεν είδα κανέναν κανέναν χωρίς αισιοδοξία και σιγουριά. Κανέναν, μα κανέναν.
Για πρώτη φορά είμαι τόσο αισιόδοξος αλλά και περήφανος. Όσο και να το τραβήξει ο Ερντοάν, όσοι κι αν μαζευτούν, όσο κι αν το τραβήξουν, ό,τι και να κάνουν, ο Έβρος θα είναι εδώ. Φυλάσσοντας θερμοπύλες με τσαμπουκά αλλά και ανθρωπιά. Εδώ.
Μάγκες, ο Έβρος ΔΕΝ πέφτει με τίποτα, να το ξέρετε.
