Aρχοντόσπιτα που σε ταξιδεύουν στην αίγλη μιας άλλης εποχής, περασμένης, που έχει αφήσει όμως ανεξίτηλα τα σημάδια της στο τόπο και το χρόνο. Αλλά και γαλήνιο περιβάλλον, άφθονα νερά, οργιώδης βλάστηση στις πλαγιές, αιωνόβια πλατάνια και παλιές εκκλησίες που κρύβουν ανεκτίμητους θρησκευτικούς θησαυρούς.
Αυτό είναι το Μεταξοχώρι, ένα χωριό σε έναν τόπο όπου η φυσική ομορφιά περισσεύει.
Βρίσκεται χτισμένο στα 320 μ. υψόμετρο, στις νότιες πλαγιές του βουνού Κίσσαβος. Ανήκει στο Δήμο Αγιάς, απέχει 39 χλμ. από τη Λάρισα και έχει μόνιμο πληθυσμό 450 περίπου κατοίκων. Παλαιότερα λεγόταν Ρέτσιανη, που στα Σλάβικα σημαίνει «Ποταμοχώρι».
Το Μεταξοχώρι είναι ένα από τους 5 χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς του νομού. Κι αυτό γιατί σ’ αυτό διατηρούνται μνημεία από τα οποία τα οχτώ είναι εκκλησίες του 17ου – 19ου αιώνα και τα άλλα τρία είναι το υδραγωγείο, με οχτώ καμάρες, το Παρθεναγωγείο (ίδρυση 1881) και το μισογκρεμισμένο πια αρχοντικό των Φαβρ.
Το Μεταξοχώρι είναι ένα πολύ γραφικό χωριό, με πολλά παραδοσιακά σπίτια, αρχοντικά τα περισσότερα, με πλούσια ιστορία και παράδοση. Αρκετά από αυτά είναι παλαιά αρχοντικά των μεταξεμπόρων της περιοχής.
Διάσπαρτα στους δρόμους του οικισμού, στέκουν επιβλητικά κι αντιστέκονται στη φθορά που προκαλεί ο αμείλικτος χρόνος για να θυμίζουν στους νεότερους τη μακρά ιστορία του τόπου, αποτελώντας ταυτόχρονα πειστήρια αίγλης και πλούτου.
Η ευμάρεια και η οικονομική ευρωστία χαρακτήριζε ανέκαθεν την περιοχή και τους κατοίκους της. Ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα είχαν αναπτυχθεί και λειτουργούσαν οι πρώτες οικιακές βιοτεχνίες, που ασχολούνταν με την παραγωγή βαμβακερών νημάτων και μεταξιού.
Η ενασχόληση των κατοίκων του Μεταξοχωρίου με την εκτροφή του μεταξοσκώληκα ήταν αυτή όμως που έδωσε ώθηση στην οικονομική άνθιση του οικισμού.
Η χρυσή εποχή μάλιστα της σηροτροφίας εντοπίζεται κατά τη διάρκεια των ετών 1850 – 1920 και η φήμη που απέκτησε τότε το μετάξι της περιοχής χάρη στην εξαιρετική ποιότητά του ήταν μεγάλη, ενώ παράλληλα σημειώθηκαν σοβαρές προσπάθειες για την παραγωγή μεταξόσπορου. Σταδιακά όμως η σηροτροφία αντικαταστάθηκε από τη δενδροκαλλιέργεια.
Το Μεταξοχώρι, χάρη στην γραφικότητα του, το ωραίο του κλίμα, την ιστορία του και τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων του, έχει γίνει πόλος έλξης πολλών ανθρώπων της διανόησης και του καλλιτεχνικού κόσμου.
Ένας απο τους «αποίκους» στο Μεταξοχώρι, ήταν ο Μέντης Μποσταντζόγλου, ο γνωστός Μποστ. Γνώρισε την περιοχή και αγόρασε ένα παλιό αρχοντικό που το μετέτρεψε σε ένα σύγχρονο μουσείο τέχνης.
Έκτοτε πολλοί πνευματικοί άνθρωποι γνώρισαν, αγάπησαν και απέκτησαν δική τους κατοικία στην περιοχή.
Ανάμεσά τους συγγραφείς, μουσικοί και ηθοποιοί όπως η Κάτια Αντωνοπούλου, ο Παντελής Καλιότσος, η Άννα Καλιότσου, ο Γιάννης Κοντός, η Άννα Βαγενά, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο ο Νίκος Ζακυνθινός, ο Γιάννης Μποσταντζόγλου, η Ρένα Αγγουρίδου, η Μάρθα Φριντζήλα και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
