Βιβλιοπωλείο Atlantis: Ένα Βιβλιοπωλείο Μύθος, Η Παγκόσμια Πρωτιά Και Ο Έρωτας Του Ιδιοκτήτη Με Την Σαντορίνη
Ποιος είναι ο Καναδός που δημιούργησε στη Σαντορίνη ένα παραμυθένιο βιβλιοπωλείο, το οποίο φιγουράρει σε όλους σχεδόν τους τουριστικούς οδηγούς;
Γεννημένος στο Τορόντο του Καναδά πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια και μεγαλωμένος στο Μέμφις του Τενεσί, o Craig Walzer από μικρός αγάπησε με πάθος τη λογοτεχνία. Πριν γίνει ο ίδιος συγγραφέας, άφησε, τον Απρίλιο του 2002, το αυστηρό ακαδημαϊκό περιβάλλον του Κέμπριτζ για μια βουτιά στις ανοιξιάτικες Κυκλάδες. «Ήρθα με το φίλο μου Oliver και θαμπωθήκαμε από την ομορφιά της Σαντορίνης. Μείναμε μία εβδομάδα παίζοντας χαρτιά, δοκιμάζοντας την ελληνική κουζίνα και διαβάζοντας βιβλία. Κάναμε απίστευτες βόλτες, για να ξεκουραστούμε μετά στη βεράντα μας κοιτάζοντας την καλντέρα. Όταν ξεμείναμε από βιβλία, διαπιστώνοντας τις περιορισμένες επιλογές μας να αγοράσουμε νέα, σκεφτήκαμε να ανοίξουμε ένα βιβλιοπωλείο. Ήμασταν 21 ετών».
Ένα χρόνο μετά έφτανε στην Αθήνα, με τους φίλους του Art και Oliver «και κάποιους άλλους που ήρθαν από Αγγλία και Κύπρο», με ένα βαν φορτωμένο sleeping bags, μυστριά, πινέλα, χρώματα και, φυσικά, βιβλία. Η γραφειοκρατία τούς λύγισε. «Οι ελληνικές αρχές ζητούσαν το ένα πιστοποιητικό μετά το άλλο κι από εμάς μόνο ένας μιλούσε ελληνικά. Αρχίσαμε να πιστεύουμε πως ήταν μια πολύ κακή ιδέα τελικά».
Μέχρι που αντίκρισαν την Οία. «Οι κάτοικοι μας υποδέχτηκαν πολύ ζεστά, αν και κατά βάθος νομίζω ότι μας θεωρούσαν αφελείς. Ωστόσο, μας βοήθησαν να βρούμε ένα χώρο και μας χάρισαν διάφορα πράγματα που αποδείχτηκαν πολύτιμα, καθώς το Amazon δεν δεχόταν παραγγελίες από Σαντορίνη. Αρχίσαμε να μαζεύουμε υλικά, οτιδήποτε μπορούσαμε να βρούμε στις παραλίες.
Φτιάξαμε ράφια, χωρίσματα, κρεβάτια, τραπέζια. Εκτός από βιβλιοπωλείο, το Atlantis θα ήταν και το σπίτι μας. Ακόμη και βάρκα ανεβάσαμε στην ταράτσα μας για να τη γεμίσουμε βιβλία». Η πίστη τους στην τρελή τους ιδέα αναπτερώθηκε. Ο πρώτος χρόνος λειτουργίας ήταν εντυπωσιακός, ωστόσο έπρεπε και πάλι να ξεκινήσουν από την αρχή όταν έληξε το μισθωτήριο. «Ο ιδιοκτήτης του χώρου θέλησε να φτιάξει ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, έτσι όλα ξεκίνησαν και πάλι από την αρχή».
Το βιβλιοπωλείο Atlantis μετράει πλέον δώδεκα χρόνια λειτουργίας και, σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian και το περιοδικό National Geographic, είναι το ομορφότερο του κόσμου. Πώς όχι; Διαθέτει μια υπέροχη ταράτσα όπου οι βραδιές λογοτεχνίας διακόπτουν το ξέφρενο κλάμπινγκ, παθιασμένους με τη λογοτεχνία πωλητές και θετική ενέργεια. Το Νοέμβριο ολοκληρώθηκε το 4ο Caldera Arts and Literature Festival. Ναι, ο Craig, πλέον, διοργανώνει και φεστιβάλ με τη συμμετοχή συγγραφέων όπως ο David Sedaris, ο Billy Collins, ο Ευγένιος Τριβιζάς, ο Κωνσταντίνος Τζούμας, η Έρση Σωτηροπούλου, η Ali Smith, με παράλληλα προγράμματα που αφορούν Εργαστήρι Χειροποίητης Βιβλιοδεσίας και τουρνουά σκάκι.
Στα αναπαυτικά μαξιλάρια του Atlantis, στη βεράντα με τις μπουκαμβίλιες, πίνοντας βυσσινάδα με παγάκια από δροσοσταλίδες, άνθρωποι του πνεύματος, περαστικοί, λάτρεις του βιβλίου, φίλοι, περίεργοι και τεμπέλες γάτες γίνονται ένα. Αυτή ήταν και η αιτία που κλήθηκε ο Craig Walzer, τo 2012, να διηγηθεί την ιστορία του Atlantis στο TEDx της Αθήνας. Με μια γουντιαλενική ομιλία (με τίτλο «Artful lies and shelves of fiction») έκλεψε την παράσταση και έσπασε το twitter.
Ωστόσο, η παλιά ομάδα του Atlantis έχει διασπαστεί. «Οι παλιοί φίλοι που ξεκινήσαμε το Atlantis δεν είναι πια εδώ. Βρίσκονται σε μεγάλες πόλεις, όπως, η Νέα Υόρκη, και κάνουν αληθινές δουλειές. Το βιβλιοπωλείο το ξεκινήσαμε μαζί με τον Oliver και τον Art. Ο Oliver δουλεύει στη Νέα Ορλεάνη και επέστρεψε πέρσι για το φεστιβάλ. Ο Chris και η Maria, δύο εκ των έξι της αρχικής ομάδας, παντρεύτηκαν στην ταράτσα μας ένα καλοκαίρι και τώρα ζουν στο Όκλαντ μεγαλώνοντας το μωρό τους. Ο Will –που σχεδίασε και τα πόστερ για τον Sedaris– παντρεύτηκε κρυφά. Επικοινωνούμε συχνά και μας επισκέπτονται με συζύγους και τέκνα πλέον». Όμως, ούτε ο Craig τολμά να μείνει χειμώνα στη Σαντορίνη. «Το έκανα κάποιες χρονιές και πέρασα υπέροχα – κάθε εποχή πέρα από το καλοκαίρι είναι μαγευτικά εδώ. Είναι, όμως, σκληρό να το επαναλαμβάνεις κάθε χρόνο, ειδικά αν έχεις τόσους φίλους σε τόσα διαφορετικά μέρη του πλανήτη όπως εγώ. Φέτος προτίμησα τη νότια Γαλλία, από όπου κατάγεται η κοπέλα μου».
Μοιάζει να κάνει την ιδανική ζωή σε μια χώρα που το ιδανικό είναι μια άφταστη έννοια. «Δεν μπορώ να διακρίνω την κρίση στη ζωή των Ελλήνων. Στην πραγματικότητα γνωρίζω μόνο τη Σαντορίνη τα καλοκαίρια και δεν μπορείς να πεις πως αυτό είναι η Ελλάδα σήμερα. Eγώ γνωρίζω και αγαπάω μια διαφορετική Σαντορίνη από τους τουρίστες, με χρώματα, αρώματα και γαλήνη. Αν κάτι ξέρω με βεβαιότητα για τους Έλληνες, είναι πως οδηγούν σαν τρελοί. Οι δρόμοι στο νησί είναι πολύ στενοί, δεν είναι ασφαλείς, δεν υπάρχουν πεζοδρόμια κι όμως, οι οδηγοί επιμένουν να τρέχουν».
Ο Craig και το Atlantis πρόσφατα αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα και χάρη στη γενναιοδωρία φίλων και τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν με τη μέθοδο crowdfunding θα μείνουν ανοιχτοί κι αυτό το καλοκαίρι. Ωστόσο, οι φιλοδοξίες του δεν σταματούν. «Σχετικά πρόσφατα, αρχίσαμε και τις δικές μας εκδόσεις, ένα εντελώς ξεχωριστό πρότζεκτ. Μικρές εκδόσεις σαν καρτ ποστάλ από διηγήματα και ιστορίες που αγαπάμε όλοι μας. Τα μικρά αυτά βιβλιαράκια δεν βαραίνουν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών και μπορούν να είναι ένα υπέροχο δώρο.
Τυπώσαμε το δικό μας χάρτη με τη συμπυκνωμένη γνώση μιας δεκαετίας, βιβλιαράκια με συνταγές».
Και τι διαβάζουν οι τουρίστες το καλοκαίρι; «Διαβάζουν τα πάντα. Έχουν χρόνο περισσότερο από το συνηθισμένο. Έχουμε πελάτες που διαβάζουν, αλλά με την άφιξή τους στο νησί κατάλαβαν πως πήραν το λάθος βιβλίο, πελάτες που διαβάζουν ένα βιβλίο όλο το χρόνο ή πελάτες που δεν είχαν χώρο στις βαλίτσες τους για βιβλία. Έτσι, φέρνουμε βιβλία που αρέσουν σε εμάς και προσπαθούμε με τη σειρά μας να κάνουμε και τον κόσμο να τα αγαπήσει. Ευτυχώς, μας εμπιστεύονται. Ο πωλητής βιβλίων δεν διαφέρει από οποιονδήποτε πωλητή. Βέβαια, ίσως αποδειχτεί πιο πολύπλοκο και πιο απαιτητικό το να εξυπηρετήσεις έναν πελάτη που θέλει να μυηθεί στη ρωσική λογοτεχνία από μια γυναίκα σε κατάστημα παπουτσιών, αλλά είναι κάτι που αγαπάμε».
