Ο Σπύρος Μπιμπίλας είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, αναγνωρισμένου ταλέντου σε όλη την Ελλάδα, που οι ηθοποιοί σέβονται και συμβουλεύονται. Ο ίδιος συχνά προκαλεί σάλο με τις δηλώσεις του και αυτή τη φορά μίλησε δημόσια για τη σεξουαλική ζωή του.
Η συνέντευξη-εξομολόγηση του Σπύρου Μπιμπίλα
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Σπύρος Μπιμπίλας…». Πώς θες να συνεχίσουμε τη φράση αυτή;
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Σπύρος Μπιμπίλας, ένα παιδί που μεγάλωσε στον Πειραιά, σε μια γειτονιά με πάρα πολλά σινεμά και με όνειρα να μπει μέσα στην οθόνη και να παίξει. Ένα παιδί που, όταν παιζόταν η ταινία «Ο Μικρός δραπέτης», έκλαιγε για τρεις μήνες, γιατί δεν έκανε τον ρόλο του μικρού δραπέτη.
Καταλαβαίνω, πως η αγάπη για την τέχνη εμφανίστηκε από πολύ νωρίς στη ζωή σου.
Ναι, την αγάπη μου για την τέχνη την κατάλαβα από πολύ μικρός. Θυμάμαι στο δημοτικό, μια δασκάλα μάς είχε ζητήσει να γράψουμε μια έκθεση, για το τι θέλουμε να γίνουμε, όταν μεγαλώσουμε. Πριν τη γράψουμε, μάλιστα, μας είχε ζητήσει να της πούμε το επάγγελμα που είχαμε διαλέξει για να το εγκρίνει. Όταν ήρθε η δική μου σειρά, της είπα «ηθοποιός».
Εκείνη με σήκωσε μπροστά σε ολόκληρη την τάξη και μου είπε: «Θες να γίνεις ηθοποιός; Αυτοί είναι όλοι αλήτες και ανώμαλοι». Αυτή ήταν και η πρώτη φορά, που διαχειρίστηκα τη λέξη «ανώμαλος». Η πρώτη φορά που, αναρωτήθηκα για το τι σημαίνει. Τελικά, έγραψα κλαίγοντας ότι θέλω να γίνω αεροπόρος (ανδρικό επάγγελμα, κατά τη δασκάλα). Πάντως, όταν το είπα στη μητέρα μου, εκείνη πήγε στο σχολείο και της τα έψαλε για τα καλά.
Η σeξουαλικότητα τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Η σeξουαλικότητά μου με απασχόλησε από πολύ νωρίς, έχοντας όμως πάντοτε τη σκέψη, πως οτιδήποτε συνέβαινε μέσα μου ήταν φυσιολογικό. Δεν μπορούσα να καταλάβω, παρότι τότε ήταν και μια περίεργη εποχή, τι είναι αυτό που έναν άνθρωπο μπορεί να το χαρακτηρίσει ως «μη φυσιολογικό». Μεγαλώνοντας, έμαθα ότι η κοινωνία έδινε αυτόν το χαρακτηρισμό, κυρίως σε ανθρώπους που αγαπούσαν άτομα του ίδιου φύλου. Επειδή, όμως, πάντοτε πίστευα πως οι άνθρωποι μπορούμε να αγαπάμε οποιοδήποτε άνθρωπο, μέσα μου αυτό μπήκε ως φυσιολογικό. Αυτή την ηθική αξία είχα, ότι δεν υπάρχει τίποτα αφύσικο.Αφού η φύση με έχει κάνει να με τραβάει και το ίδιο φύλο, είναι φυσιολογικό. Σε αυτό το σημείο να σου πω, ότι εγώ έκανα σeξ για πρώτη φορά στα 21 μου. Αυτό συνέβη, γιατί πάντα το σeξ το συνδύαζα με την αγάπη. Πολύ σπάνια έχω κάνει σeξ, χωρίς αγάπη και θεωρώ πάρα πολύ τυχερό τον εαυτό μου γι΄αυτό. Βέβαια, ξέρω ότι διαφέρω από πάρα πολλούς ανθρώπους, δηλαδή, όταν είσαι στα 65 και έχεις κάνει σeξ με 40 άτομα περίπου, είναι πάρα πολύ λίγοι (γέλια).
Δε σε απασχόλησε, δηλαδή, ποτέ ο αυτοπροσδιορισμός σου, σε σχέση με τη σeξουαλική σου ταυτότητα;
Όχι, γιατί πάντα πίστευα πως είμαι ένας απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος, που έχω δικαίωμα να ερωτευτώ το άτομο που αγαπώ. Φυσικά και προσδιορίζομαι ως ΛΟΑΤ+, είμαι μέσα σε αυτή την κοινότητα και γι΄αυτό μάχομαι και για τα δικαιώματά της. Όπως μάχομαι και για τα δικαιώματα, όλων των κοινοτήτων που περιθωριοποιούνται.
