Η ζωή μας θα μπορούσε εύκολα να παρομοιαστεί με ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο που γράφεται κυρίως από μας μέσα απ’ τις επιλογές που κάνουμε, αλλά και τη μοίρα που με τις ανατροπές της, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που στέλνει στο δρόμο μας μας βοηθάει να προσθέσουμε τις τελευταίες λέξεις στο κείμενό μας. Κάθε σελίδα του βιβλίου μας είναι διαφορετική. Όλες όμως σαν κοινή συνιστώσα έχουν το γεγονός ότι συνδέονται μέσω των συναισθημάτων μας.
Κάποιες από αυτές είναι ιδιαίτερα χαρούμενες και ευχάριστες. Άλλες κουβαλούν μαζί τους μια νοσταλγία κι άλλες είναι λυπηρές ή ακόμα και σκοτεινές, αφού κουβαλούν μέσα τους τις χειρότερες στιγμές που έχουμε βιώσει. Όπως τις στιγμές που πληγωθήκαμε. Μακάρι να μπορούσαμε να σκίσουμε αυτές τις σελίδες ή να είχαμε έναν μαγικό μαρκαδόρο που θα μπορούσε να τις σβήσει απ’ το βιβλίο και κατ’ επέκταση απ’ τη μνήμη μας.
Θα ήταν αυτό μια λύση όμως που θα απέφερε καρπούς; Μήπως δε θα κάναμε το ίδιο λάθος στην πρώτη ευκαιρία; Κι ακόμα κι αν δεν το κάναμε, θα ήμασταν οι ίδιοι αν δεν είχαμε περάσει αυτές τις δυσκολίες;
Σίγουρα το να πληγωθείς πονάει πολύ. Πόσο μάλλον από κάποιον άνθρωπο που για σένα σημαίνει πολλά. Από κάποιον που το μόνο που σου υποσχόταν ήταν το ότι δε θα σε πληγώσει ποτέ. Δε γίνεται να βγεις ανέπαφος από κάτι τέτοιο. Δε διαφωνεί κανένας σ’ αυτό το κομμάτι. Όμως, αντί να κάθεσαι και να χαραμίζεις το χρόνο σου στο να σκέφτεσαι πώς θα πληγώσεις κι εσύ όποιον σε πλήγωσε, απλά πάρε τις αποστάσεις σου.
Δεν μπορούν όλοι εύκολα να γλιτώσουν τον εαυτό τους απ’ το τριπάκι της εκδίκησης. Για κάποιους αποτελεί ιδεολογία το να προσπαθούν να ανταποδώσουν στα ίσα όσα τους προκαλούν οι άλλοι. Στην πορεία όμως φτάνουν στο σημείο να μην αναγνωρίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Αλλοιώνουν τόσο τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα που δεν μπορούν ν’ αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Αξίζει η οποιαδήποτε είδους εκδίκησης αυτό το τίμημα; Να φτάσεις στο σημείο ν’ αναρωτιέσαι πώς έγινες έτσι;
Το ότι ήταν εκείνος αυτός που σε πλήγωσε δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ότι και για ‘κείνον θα είναι ένα κακό βίωμα. Συγχώρεσέ τον για να βρεις την ψυχική σου ηρεμία και προχώρα. Άλλαξε σελίδα και μην κρατάς κακίες που θα σου κατατρώνε την ψυχή. Το να συγχωρείς κάποιον δε σημαίνει ότι είσαι αδύναμος. Ίσα-ίσα που επιδεικνύεις μεγαλύτερη δύναμη ψυχής από όσους αποζητούν την εκδίκηση και χάνονται στη δίνη της. Συγχωρείς, αλλά σίγουρα δεν ξεχνάς.
Βρίσκεις τον τρόπο να σώσεις τον εαυτό σου από όσα αρνητικά συναισθήματα σου προκάλεσε όποιος σε πλήγωσε. Η ουσία σου είναι πολύτιμη για να τη σπαταλάς σε τέτοιου είδους πειράματα. Πολλές φορές είναι απλά καλύτερο ν’ αφήνεις τον άλλον με τις επιλογές του. Ασ’ τον να πορευτεί με αυτές και να διαπιστώσει ο ίδιος αν έχει κάνει λάθος ή όχι. Ο χρόνος αποτελεί τη μόνη λύση. Και για να σε γιατρέψει με το πέρας του, αλλά και για να δείξει αν ο άλλος έκανε ή όχι τη σωστή επιλογή. Γιατί αν πολύ απλά δεν την έκανε στο τέλος εκείνος θα χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο.
Μη φέρεσαι στους άλλους όπως δε θα ήθελες να σου φερθούν και στην πορεία θα ανταμειφθείς. Θα βρεις ανθρώπους που θα σε εκτιμήσουν ακριβώς γι’ αυτό που είσαι κι η αξία σου θα αναγνωριστεί από αυτούς που πρέπει και χρειάζεσαι να υπάρχουν δίπλα σου.
Η ζωή έχει την τάση να επιστρέφει συμπεριφορές. Μην αναλώνεσαι στο να ψάχνεις την τέλεια εκδίκηση γιατί το κάρμα καραδοκεί σε κάθε ευκαιρία. Μπορεί άμεσα, μπορεί να πάρει και καιρό ή ακόμα και χρόνια, αλλά μπορείς να είσαι σίγουρος ότι όποιος σε έβλαψε κάποια στιγμή στη ζωή του θα έρθει στη θέση σου. Είναι από κείνες τις στιγμές που γυρνάει ο τροχός κι ας πούμε μεταξύ μας ότι χαίρεται κι ο φτωχός.
Μη γίνεσαι μικρόψυχος. Αντιμετώπισε κάθε εμπόδιο που θα παρουσιαστεί στη ζωή σου σαν μια δοκιμασία. Κάθε άνθρωπος που θα περάσει από αυτήν αποτελεί είτε δώρο είτε μάθημα. Κανένας δεν έρχεται χωρίς λόγο. Μέσα απ’ αυτούς και τις συνθήκες στις οποίες υποβάλλεσαι θα μπορέσεις να δοκιμάσεις τις αντοχές σου, να φτάσεις στα όριά σου και γενικά να γνωρίσεις και να διαμορφώσεις το ποιος είσαι.
Άσε κατά μέρους τα σενάρια εκδίκησης και χρησιμοποίησε την καλύτερη τακτική που υπάρχει και δεν είναι άλλη απ’ την αδιαφορία. Αδιαφόρησε τόσο ώστε ο άλλος ν’ αρχίσει ν’ αμφισβητεί την ύπαρξη του. Να μάθεις να βασίζεσαι στις δυνάμεις σου και να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου.
Κάθε φορά που θα πέφτεις θα είναι ο μοναδικός σύμμαχός σου ώστε να σταθείς ξανά στα πόδια σου. Δείξε σε όποιον προσπαθεί να σε ρίξει ότι άσχετα με τα κύματα που μπορεί να σε χτυπήσουν εσύ θα συνεχίσεις να στέκεσαι ακόμα κι αν για λίγο λυγίσεις. Συνέχισε τη ζωή σου κι άσε τα υπόλοιπα στο κάρμα. Σ’ αυτή τη ζωή ό,τι δώσεις θα πάρεις.
Της Μαρίας Τσιρίγου
Πηγή: pillowfights.gr
