Λουτρά Πόζαρ: Ο Εξωτικός Παράδεισος Της Αριδαίας
Τα Λουτρά Πόζαρ βρίσκοντα στην Επαρχία Αλμωπίας, 13χμ. βορειοδυτικά της Αριδαίας, στο νομό Πέλλας. Απλώνονται στους πρόποδες του όρους Καϊμάκτσαλαν, λίγα χλμ. από τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα.
Η περιοχή είναι χτισμένη στις όχθες του θερμοπόταμου που διασχίζει την περιοχή. Τα ιαματικά, θερμά νερά, με σταθερή θερμοκρασία 37οC, αναβλύζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια από τα βουνό, όπου δημιουργούν ένα εντυπωσιακό τοπίο βουνού και δάσους.
Επισκέπτες καταφθάνουν στα Λουτρά από κάθε γωνιά της Ελλάδας είτε για να δεχθούν τις ευεργετικές ιδιότητες των ιαματικών νερών (θεραπευτικών – χαλαρωτικών), είτε για να αποδράσουν στα πανέμορφα βουνά με τις σπηλιές, είτε και τα δύο.
Οι εγκαταστάσεις του όλου συγκροτήματος είναι οργανωμένες σε μια μικρή λουτρόπολη με ξενοδοχεία, πισίνες, αποδυτήρια, εστιατόρια, μπαρ, προσφέροντας κάθε δυνατή εξυπηρέτηση στον λουόμενο.
Σήμερα, βρίσκονται σε εξέλιξη έργα τα οποία αξιοποιούν την ιδιαίτερη φυσική ομορφιά και τα αξιοθέατα της περιοχής όπως:
- Το φαράγγι των Λουτρών και τη γύρω ορεινή περιοχή, που προσφέρεται για περιπάτους, ορειβασία ή εκδρομές.
- Το σπηλαιολογικό πάρκο των Λουτρών.
- Tα τοπικά προϊόντα και τα υφαντά.
Ιαματικές πηγές
Οι ιαματικές πηγές Λουτρών Λουτρακίου ή Λουτρών Πόζαρ, αναβλύζουν σε υψόμετρο 360 -390 μ.
Δημιουργούνται από το νερό της βροχής που εισχωρεί στο έδαφος και φτάνει σε μεγάλο βάθος, όπου θερμαίνεται, ανεβαίνει ψηλότερα και στην πορεία του εμπλουτίζεται με μέταλλα και άλλα συστατικά.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του νερού συνιστώνται για παθήσεις του κυκλοφοριακού και του αναπνευστικού συστήματος, ρευματοπάθειες, γυναικολογικές και δερματικές παθήσεις. Επίσης, ενδείκνυται η ποσιθεραπεία για παθήσεις ήπατος, νεφρών, χολής, πεπτικού και ουροποιητικού συστήματος.
Το φαράγγι
Το φαράγγι εκτείνεται απο τα Ελληνικά σύνορα μέχρι τα Λουτρά, βρίσκεται το ρέμα Νικολάου. Σε μιας μοναδικού κάλλους περιοχή, με πλούσια άγρια και παρθένα βλάστηση και καταρράκτες.
Πλακόστρωτα μονοπάτια, πεζούλια αλλά και δρομάκια, εκτείνονται παράλληλα με τον θερμοπόταμο με ζεστό νερό, αλλά και με το ποτάμι με το παγωμένο, γάργαρο νερό.
Ειδικά διαμορφωμένες ξύλινες γέφυρες βοηθούν τον επισκέπτη να ακολουθήσει τα ορειβατικά μονοπάτια, αλλά και να φτάσει στα σπήλαια.
Mιάμιση ώρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη, μια εκδρομή στα ιαματικά ύδατα του Πόζαρ μοιάζει με διακτινισμό στη Σάνγκρι Λα: έτσι όπως μαίνονται το ψύχος και ο βορειοελλαδίτικος χειμώνας, η εμβάπτιση στα θερμά αυτά ύδατα προσομοιάζει με τον ορισμό της γλυκιάς ζωής.
Είτε στην ανοιχτή πισίνα, όπου ο κοχλάζων θερμοφόρος Κέλσιος αναζωογονεί τους λουόμενους συμβιώνοντας με το παγωμένο χιόνι των βουνών εν είδει σουρεαλιστικού γινγκ και γιανγκ, είτε στις ιδιωτικές κλειστές βάθρες προς ενοικίαση που προσφέρει το παρακείμενο δημοτικό θεραπευτήριο, η επίσκεψη στο Πόζαρ αποκτά μια φιλοσοφική αλλά και λογοτεχνική διάσταση, παρόμοια με τις σελίδες του Κούντερα στο «Βαλς του αποχαιρετισμού».
«Μια ορεινή λουτρόπολη, μια μικρή πόλη, ολόκληρος κόσμος, σαν το Πανδοχείο του Δον Κιχώτη, όπου συναντώνται και συγχέονται ρεαλιστικό και φανταστικό, πραγματικό και εξωπραγματικό».
[via]
