Φώτης Σεργουλόπουλος: Γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1963.Μένει στο Παγκράτι και είναι πατέρας του 7χρονου Γιώργου.Απο μικρή ηλικία είχε μέσα του τον κινηματογράφο και στην πορεία το αγάπησε και το έκανε κομμάτι της ζωής του.
Σε συνέντευξη είχε πει: “Τα πρώτα χρόνια, πριν παντρευτεί η θεία μου, μέναμε στο ίδιο σπίτι και την έβλεπα να ντύνεται και να ετοιμάζεται για το θέατρο. Την ξυπνούσα το απόγευμα πριν την παράσταση και της έλεγα «νες κεκέ ή τούρκικο;». Αυτή ήταν η ατάκα μας. Είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος η Κατερίνα. Στην τηλεόραση ξεκίνησα το 1997 και ουσιαστικά δούλεψα 27 συναπτά, χωρίς καμία παύση. Έχω πάντα την διάθεση να δω την ευκαιρία, να την προσέξω, να την πάρω”.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Τα καψόνια στο στρατό
“Θυμάμαι ότι μου έκαναν μια μετάθεση στην Κρήτη, στα Χανιά σε μια πολύ μικρή μονάδα. Και εκεί συναντώ έναν φαντάρο όπου τις επόμενες μέρες θα απολυόταν. Με βλέπει και καταλαβαίνει…και αρχίζει ένας πόλεμος. Ερχόταν το βράδυ μεθυσμένος και με ξυπνούσε φωνάζοντας. Καθόμασταν να φάμε και μου φώναζε δυνατά χρησιμοποιώντας όλα τα κοσμητικά επίθετα στη σειρά. Εγώ ήμουν σε στάση άμυνας πάντα και δεν ήξερα τι να κάνω.
Ήμουν φοβισμένος. Ένα μεσημέρι εγώ ήμουν στο φυλάκιο και τον βλέπω από μακριά να έρχεται με το αμάξι και νιώθω φόβο. Λέω έρχεται να μου κάνει κακό. Κατεβαίνω κάτω και πάω να φύγω. Τότε τον ακούω να λέει: «Πού πας ρε; Μπες μέσα στο αμάξι, θα σε πάω εγώ στο θάλαμο. Και μόλις φτάσαμε μου λέει: “Απολύομαι σήμερα” και σκύβει και με φιλάει. Ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχω ζήσει ποτέ. Όταν με φίλησε ο φαντάρος που μου έκανε τη ζωή δύσκολη, είπα “τέρμα ο φόβος”, είχε πει σε τηλεοπτική του συνέντευξη.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Τα καλλιτεχνικά βήματα
Ξεκίνησε την καριέρα του ως Φώτης Στεργόπουλος γιατί, όταν έκανε την πρώτη του ταινία, νεαρός και άσημος τότε, υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατό. Γυρίστηκαν όλα πρόχειρα και γράφτηκε το όνομά του λάθος. Έτσι κι αλλιώς, όμως, ο Φώτης Σεργουλόπουλος δεν έγινε ποτέ γνωστός ως ηθοποιός, παρόλο που το πάλεψε αρκετά.
Τις σπουδές του στην ηθοποιία δεν τις ξέχασε ποτέ. Έκανε guest εμφανίσεις σε σίριαλ, υποδυόμενος ενίοτε και τον εαυτό του. «Σαν ηθοποιός δεν άρεσα και αισθανόμουν αποτυχημένος. Είχα δοκιμάσει πολλές οντισιόν αλλά δεν με έπαιρναν, απογοητευόμουν πολύ και έκλαιγα. Βέβαια, μετά έκανα μια πολύ πετυχημένη καριέρα, οι προκλήσεις ήταν πολλές και τις ακολούθησα. Δεν έμεινα σταθερός να χτυπάω πόρτες και να λέω ότι είμαι ηθοποιός και πρέπει να παίξω οποιαδήποτε».
“Ένιωθα μεγάλη απογοήτευση κάθε φορά που με απέρριπταν. Τώρα όμως όταν κοιτάζω πίσω είναι σαν να βλέπω έναν άλλο. Αυτή η αποτυχία με οδήγησε να κάνω μια μεγάλη καριέρα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση”, είχε πει.
Φώτης Σεργουλόπουλος: H σχέση του με την Μαρία Μπακοδήμου
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος αναφερόμενος στην αρχή της συνεργασίας του με την Μαρία Μπακοδήμου είχε πει: “Ήμουν στη Γαλλία για διακοπές, όταν με πήραν τηλέφωνο από τον ANT1 και μου είπαν “έλα αμέσως πίσω , έφυγε η Άννα”. Όταν έκανα το δοκιμαστικό για να παρουσιάζω την εκπομπή τους είπα “Μπορεί να κάνει δοκιμαστικό και μια φίλη μου; Ήταν η Μαρία. Έτσι ξεκίνησε μία συνεργασία που κράτησε περίπου είκοσι χρόνια”.
“Με τη Μαρία Μπακοδήμου η σχέση μας ήταν καρμική. Είχαμε βρει και οι δυο τον τρόπο συνεργασίας και ήταν δημιουργικός. Ο λόγος που βρισκόμαστε τώρα χώρια είναι ότι και οι δυο θέλαμε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας αυτό να σταματήσει. Με την Μπακοδήμου ήταν συνειδητή επιλογή και των δυο να χωρίσουμε τηλεοπτικά. Είδαμε ότι το “project” Φ+Μ πρέπει να τελειώσει Η Μαρία ήθελε να κάνει κάτι μόνη της και εγώ να αφοσιωθώ περισσότερο στην οικογένεια μου , που μου είχε λείψει. Καλή η καριέρα αλλά κάποια στιγμή πρέπει να προσέχεις και την οικογένεια σου”.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Προσωπική ζωή
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος εδώ και χρόνια είναι ερωτευμένος, αλλά προσπαθούσε να αφήσει μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και τα φώτα της δημοσιότητας την προσωπική του ζωή του. Ο σύντροφός του είναι ο Βαγγέλης Γερασίμου, ο οποίος νίκησε το 2010 το “Survivor Παταγονία” και ασχολείται με τη μαγειρική και τους χώρους εστίασης.
“Έχω την αγωνία να είναι καλά το παιδί μου και να το μεγαλώνω σωστά λέει συνεχώς. Μου αρέσει που αποκτώ σε αυτή την ηλικία μια πολύ καλή σχέση μαζί του. Έχει έρθει στο θέατρο να με δει και είναι πάρα πολύ περήφανος για μένα κι εγώ για εκείνον. Έλεγε στον κόσμο: “Αυτός είναι ο μπαμπάς μου”.
“Με τον γιο μου, τον Γιώργο, έχουμε μια σχέση πολύ αγαπημένη, πολύ χαρούμενη έχει πει. Δεν είμαι αυστηρός αλλά υπάρχουν όρια. Δεν είμαι της νοοτροπίας ότι το παιδί μπορεί να κάνει ό,τι θέλει όποτε το θέλει, αλλά με τον τρόπο που πρέπει.
Ο γιος μου έχει κοντά του και την μητέρα μου, την γιαγιά του. Μεγαλώνει φυσικά και φυσιολογικά μέσα σε ένα περιβάλλον που υπάρχουν όλοι οι άνθρωποι”.
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος είχε πει: “Όταν, λοιπόν, ένας άνθρωπος κάνει ένα παιδί και εγώ αποφασίζω να παντρευτώ έναν άλλον άνθρωπο ανεξαρτήτως φύλου, δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο απαγορεύουν στον σύντροφό μου να γίνει ο δεύτερος γονιός του. Όταν ένα παιδί μεγαλώσει και δει έναν άλλον άνθρωπο μέσα στην οικογένειά του, τον οποίο θεωρεί οικογένειά του, όταν χάσει τον βιολογικό του πατέρα, θα μείνει μόνο του και δεν θα ακολουθήσει τον δεύτερο γονιό του που έχει συνηθίσει μέσα στο σπίτι.
Πιστεύω ότι αυτό είναι μία πράξη που πρέπει να σκεφτεί η πολιτεία, διότι υπάρχει αυτή η ανάγκη. Όταν δε δίνεις τα ίδια δικαιώματα σε όλους τους πολίτες, όταν πολίτες που φορολογούνται, επιχειρούν, στηρίζεσαι σε αυτούς και δεν τους δίνεις τα ίδια δικαιώματα. Αυτό είναι παράλογο. Αυτό είναι το παράλογο, όχι το άλλο» εξήγησε ο Φώτης Σεργουλόπουλος.
Φώτης Σεργουλόπουλος: Ο θάνατος που τον σημάδεψε
Η 27χρονη ανιψιά του, διαγνώστηκε με λευχαιμία και, παρόλο που πάλεψε γενναία, δεν τα κατάφερε.”Είναι δύσκολο να διαχειριστώ την απώλεια της ανιψιάς μου, είχε πει. Είχε διαγνωσθεί με λευχαιμία και τελικά, αφού κάναμε και μεταμόσχευση του μυελού των οστών, ο οργανισμός της δεν άντεξε ένα μικρόβιο και πέθανε. Πάντοτε έλεγα πώς μπορεί και αντέχει μια οικογένεια όταν χάνει ένα παιδί. Ήρθε η στιγμή να το ζήσω αυτό το πράγμα και να προσπαθώ να διαχειριστώ αυτή τη μεγάλη απώλεια. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Ήταν παιδί του αδερφού μου”.
