Έφη Οικονόμου: Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1938, σπούδασε στη δραματική σχολή Κωστή Μιχαηλίδη και τη σχολή μουσικού θεάτρου του Μενέλαου Θεοφανίδη. Στον κινηματογράφο, την έβλεπες πάντα σε κάποιο ρόλο να υποδύεται την κακιά. Πρωτοεμφανίστηκε στο “Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα” (1959), του Ανδρέα Λαμπρινού. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούσε και ο Σπύρος Φωκάς, ο οποίος έκανε επίσης σ’ αυτήν το ντεμπούτο του, είχε θέμα τον έρωτα μιας ξένης τουρίστριας μ’ ένα βοσκό, σ’ ένα ορεινό χωριό.
Έφη Οικονόμου: Η πορεία του κινηματογράφου και οι Κάννες
Η ταινία, στην οποία έκανε ντεμπούτο και η αξέχαστη Κάκια Αναλυτή, αποτέλεσε την επίσημη ελληνική συμμετοχή στο Φεστιβάλ των Καννών το 1959 και προκάλεσε αίσθηση. Ο ζεν πρεμιέ Σπύρος Φωκάς, έκανε μεγάλη εντύπωση στους ξένους παραγωγούς και είναι γνωστό ότι έκανε μεγάλη καριέρα στην Ιταλία και το Χόλιγουντ, χωρίς όμως ποτέ να απαρνηθεί τις ελληνικές παραγωγές. Η εντυπωσιακή εμφάνιση της Έφης Οικονόμου και η επιτυχία του ρόλου της την έκαναν αμέσως πρωταγωνίστρια σε αισθηματικά δράματα που θα αναφέρουμε στη συνέχεια.
Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε το 1968, με τον επιθεωρησιακό θίασο του Νίκου Αθερινού. Για περίπου 30 χρόνια, συμμετείχε σε δεκάδες έργα και συνεργάστηκε με μεγάλους ηθοποιούς μας.
Από το 1970 ως το 1975, συνεργάστηκε με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, πρωταγωνιστώντας στη μαρτυρική Μεγαλόνησο, σε σπουδαία έργα, όπως: “Η Αυλή των Θαυμάτων” (του Ι. Καμπανέλλη), “Η Τρισεύγενη” (του Κ. Παλαμά), “Έξι Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα” (του Λ. Πιραντέλο), “Λοκαντιέρα” (του Κ. Γκολντόνι) κ.ά. Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου συμμετείχε σε κορυφαία θεατρικά σχήματα με τους: Ν. Ρίζο, Λ. Κωνσταντάρα, Γ. Κωνσταντίνου, Μ. Φωτόπουλο, Κ. Χατζηχρήστο, Ν. Τζόγια, Ν. Βαλσάμη, Κ. Πρέκα, Γ. Σίσκο, Μ. Αλιφέρη κ.ά. Τελευταία της θεατρική εμφάνιση ήταν το 1997 στο έργο του Μπιλ Όουεν “Η Απόδραση”.
Έφη Οικονόμου: Προσωπική ζωή
Η γνωριμία της με τον σύζυγό της είχε γίνει πριν από 46 χρόνια, το 1970, στο στούντιο του Σκανάτοβιτς όπου πήγαν για να βγάλουν κοινές φωτογραφίες για την παράσταση που έπαιζαν στο Άλσος Παγκρατίου. Εκεί γεννήθηκε ο έρωτας τους, όπως αναφέρει ο ίδιος, και το 1974 παντρεύτηκαν και είχαν κοινή προσωπική αλλά και επαγγελματική πορεία αφού συνεργάστηκαν σε πολλές παραστάσεις.
Έφη Οικονόμου: Το σοβαρό πρόβλημα υγείας
Από το 2011, είχε διαγνωστεί με ανεύρυσμα θωρακικής και κοιλιακής αορτής. Τα τελευταία 30 χρόνια παραθέριζε στην περιοχή της Αιγιάλειας. Νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ανατολικής Αχαΐας, στο Αίγιο. Απεβίωσε 2 Αυγούστου 2016.
Έφη Οικονόμου: Φιλμογραφία
Νειάτα στη λάσπη (1984) [Χατζηπέτρου]
Μονά… ζυγά δικά μου… (1979)
Η Ωρα του Λύκου (1979)
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970)
Ο Τελευταίος Αιχμάλωτος (1970) (Άννα)
Δάκρυα και Διπλοπενιές (1969) (Θεανώ)
Μενούσης, Ο Λεβέντης της Ηπείρου (1969)
Παιδί μου, Αγάπη μου (1969) (Άντζελα)
Εκείνοι που ξέρουν ν’ αγαπούν (1968)
Αποστολή Θανάτου (1968)
Αφροδίτη το Κορίτσι που Πόνεσε (1968) (Τιτίκα)
Ο Τίμιος Δρόμος (1968)
Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου… (1967)
Η Κοινωνία μας Αδίκησε (1967)
Μανωλάκης ο Τέντυ Μπόυ (1967)
Ο Προδότης (1967)
Ο Σακαφλιάς (1967) (Νόρα)
Η Κόρη μου η Ψεύτρα (1967) (Μήτση)
Στο Κατώφλι της Μοίρας (1967)
Ο εμποράκος (1967) [Κατερίνα Μαρά]
Εισπράκτωρ 007 (1966) [Μπέμπα]
Αδικία (1966) (Δώρα)
Η Αχάριστη (1966)
Ο Γυρισμός του Στρατιώτη (1966)
Μην Αδικήσεις Ορφανή (1966)
Ο μπαμπάς μου ο τεντυμπόυς (1966) [Λόλα]
Το βλακόμουτρο (1965) (Φλώρα)
Με Πότισες Φαρμάκι (1965)
Με Ιδρώτα και Δάκρυα (1965)
Προδομένη (1965) (Μόνικα)
Μερικες το προτιμουν χακι (1965)
Δεν Μπορούν να μας Χωρίσουν (1965) (Τζίνα)
Γιατί μ`Εγκατέλειψες (1965)
Το Ρομάντζο μιας Καμαριέρας (1965) (Μήτζη Χατζηπροβατά)
Διψασμένη γι` Αγάπη (1965)
Το Τελευταίο Δάκρυ (1965) (Αλίκη)
Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη (1965) [Ντίνα Στεργίου]
Το φτωχόπαιδο (1965) [Τζένη Τραγοπούλου]
Φτωχό μου σπουργιτάκι (1965) [Μαγδαληνή Παρασκευοπούλου]
Είναι μεγάλος ο καϋμός (1964) [Βίκυ]
Αθήνα Ωρα Δώδεκα (1964)
Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964) [Στέλλα]
Ο παράς και ο φουκαράς (1964)
Οι προικοθήρες (1964)
Ο Γυρισμος της Μανας (1964)
Διαζύγιο αλά Ελληνικά (1964) (Σοφία Μόσχου)
Αμαρτίες Γονέων (1963)
Αστέρια στο Βούρκο (1963)
Ενας Βλάκας με Πατέντα (1963)
Για Λίγη Στοργή (1963) (Αγγέλα)
Η Μικρή Ζητιάνα (1963)
Κουράστηκα να σ`Αποκτήσω (1963)
Ο Διαιτητης (1963)
Ανάμεσα σε Δυο Αγάπες (1963) (Σόφη)
Όσα Κρυβει η Νυχτα (1963)
Εμείς τα μπατιράκια (1963) [κρατούμενη]
Ένας βλάκας… με πατέντα! (1963) [Υρώ (Αργυρώ)]
Ένας ντελικανής (1963) [Ρόζι]
Το Μεγάλο Αμάρτημα (1963)
Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963)
Τύφλα νάχη ο Μάρλον Μπράντο (1963) [Λίνα]
Άγγελοι του Πεζοδρομιου (1962)
Εσκότωσα για το Παιδί μου (1962)
Ο Γερο-Δήμος (1962) (Χάιδω)
Αστροναύτες (1962) [Ανδριανή]
Λαφίνα (1962) [Μαρία]
Πονεμένη Μητέρα (1962)
Ορφανή σε ξένα χέρια (1962) [Λένα Νόταρη]
Μην κλάψεις για Μενα (1961)
Ποιος θα Κρίνει την Κοινωνία (1961)
Το Δράμα μιας Αμαρτωλής (1961) (Ρένα)
Η αυγή του θριάμβου (1960) (Ελένη)
Ηδονή και Πάθος (1960)
Το Αγρίμι (1960)
Της μιας δραχμής τα γιασεμιά (1960) [Ρένα / Ντάλια]
Λύγκος ο Λεβεντης (1959)
Ματωμένο ηλιοβασίλεμα (1959) [Ντάινα Γκούσταφσον]
